KADINLARIN (AYET İLE) DIŞLANMASI!

         Yüce yaratan; Allah (c.c.) ın bizlerin “Sapıklıklardan, Nankörlükten, Çirkin hareketlerden ve kendisine Şirk koşmamak için” gönderdiği “Kur-an’ı Kerim” İyiliklerin, Doğruluğun ve Gerçek Müslümanlığın Müjdeleyicisi “Rehber-Kılavuz” dur. “Kur-an’ı Kerim” 87 A’lâ Suresi 10. Ayet; “Seyezzekkeru men ya?şâ” Allah'tan korkan öğüt alacaktır. Diyor. 87 A’lâ Suresi 11. Ayet’te ise; Ve yetecennebuhâ-l-eşkâ “Ve İsyankar olan ondan kaçar.” Diyor.

Hz. Muhammed’e Yüce Yaradan “Kur-an’ı Kerim” 32 Secde Suresi 2. Ayet ‘de ; “Tenzîlu-lkitâbi lâ raybe fîhi min rabbi-l’âlemîn(e)” Şüphe yok ki Kitabın indirilişi, âlemlerin Rabbi tarafındandır.” Diyor. “Kur-an’ı Kerim” de ki Ayet’ler için ise; “Tilke âyâtu-lkitâbi-lhakîm(i)” Bunlar, o hikmetli kitabın âyetleridir. Diyerek, Ayetler hakkında kesin hükmü veriyor. Eğer ki “Ben Müslüman’ım, Allahın varlığına ve birliğine inandım ve Hz. Muhammed’in onun elçisi olduğuna iman ettim” “Lâ ilâhe illallah, Muhammed ûn resulullah” diyorsanız, O zaman “Kur-an’ı Kerim” deki Ayetlere de inanmak zorundasınız.

Şüphesiz ki Yüce Yaradan Resulû Hz. Muhammed’e, “Kur-an’ı Kerim” 16 Nahl Suresi 64. Ayet de; “Vemâ enzelnâ ‘aleyke-lkitâbe illâ litubeyyine lehumu-llezî-?telefû fîhi^(?) vehuden verahmeten likavmin yu/minûn(e)” Sana bu kitabı indirdik ki, anlaşmazlığa düştükleri konuları kendilerine bildiresin. Bu kitap, inanan bir topluluk için bir yol göstericidir, bir rahmettir. Diyor. O Halde; “Kur-an’ı Kerim” in Ayetlerinin ışığı altında, Allah(c.c.) nın “Kadınlar” konusundaki gerçek hükümleri nelermiş bir bakalım.

Bu Ayetteki; ““Veyes-elûneke ‘ani-lmehîd(i)^(s) kul huve ezen fa’tezilû-nnisâe fi-lmehîd(i)^(s)” cümlesini, Abdulbaki Gölpınarlı: “Kur-an’ı Kerim” Meali’nde;“Sana hayız hakkında da soruyorlar. De ki: O bir pisliktir.” Şeklinde yorumlamış. Diyanet İşleri’nin Mealinde ise: “O bir rahatsızlıktır" diyor. Kimisi “O bir zayıflık halidir.” Derken, Kimisi de;”O bir eziyettir” ya da “Eza” demiş.

Arapça “Mehbil” Rahim yolu demektir. “ani-lmehîd” ise, Beklenmedik zamanda Rahim yolundan… Anlamına gelmektedir. Yine Arapça da “Eza” anlamında, bir başka deyimle Arapça “Eziyet” kelimesi, bu ayetteki ezen olarak karşılığı, İncinme Bedene verilen sıkıntı, zahmet… Manalarına gelir. Arapça da bu olayın geneline ise “Hayz” denilmiştir. Yani kadınların ay hali denilen olay. Peki, doğru tercüme hangisi derseniz; “Sana hayızdan (Ani olarak rahim yolundan geleni) soruyorlar. De ki: “O bir sıkıntı, kadına ezâdır!” şeklinde bir tercüme olması gerekirdi.

“Kur-an’ı Kerim” Meali’nde;“ O bir pisliktir.” Şeklinde yorumlamış olan muhteremin o yorumunu önemsemek bile günahtır, Caiz değildir. Diğer çevirileri ele alırsak; “O bir rahatsızlıktır" şeklindeki açıklama, İnsanlarda “Hastalıklı, İlletli…” şeklinde yorumlanmaktadır. İnsanların Ağlaması ile göz kanallarından nasıl yaş geliyorsa, Burnundan nasıl bir akıntı geliyorsa, Allah (c.c.)ın Kadınlara vermiş olduğu (Yumurtanın dışarıya atılması) olaydır. Kişiye has sıkıntılı bir durumdur. Burnu akan ya da ağlayan insan nasıl ki mendil gibi bazı cisimlerle önlem alırsa, kadınların aldığı önleminde bunlardan bir farkı yoktur. “O bir zayıflık halidir.” Tercümesi ise tamamen farklı bir yorum getirir. Kesinlikle o anlarda kadın zayıflık halinde değildir. O durumda iken çalışan, iş yapan, spor yapan kadınlar var ki, değme sağlam insanlardan daha aktif olurlar. Kimse onların bu sıkıntılarının farkına bile varmazlar.

Ayettin devamına baktığımızda ise;“velâ takrabûhunne hattâ yathurn(e)^(s) fe-izâ tetahherne fe/tûhunne min haysu emerakumu(A)llâh(u)^(c)” (hayızlı iken kadınlardan) uzak durun çekilin! Temizleninceye kadar yaklaşmayın onlara Ve Temizlendikleri zaman ise, artık Allah’ın size emrettiği yerden onlara varın! Diyor.

         Ayetteki bu cümlenin temelinde, İslamiyet öncesi ve o sıradaki Erkek toplumun kadınlar üzerindeki yaptıkları uygulamalara değiniliyor. Sahih kaynakların açıklamasın göre ve Bu Ayetin yorumundan da anladığımız, O devirde Erkeklerin Hıristiyanlara uyarak “Hayızlı” kadınlar ile cinsel ilişkiye girdikleri, Bazı Arap kabilelerinde ise bu konumdaki kadınlarla “ters ilişkiye” girdikleri sabittir. Bu nedenle Ayetin bu cümlesi de Hz. Muhammed’in de erkek olması ve kadınlarla kadınların bu tür ilişki içerisinde olamayacağından, “Erkekleri uyaran bir ayet” konumundadır.

Bir dikkate değer açıklama ise, “fe-izâ tetahherne” kelimesinde bulunmaktadır. Bu da son derece önemlidir. Kelimenin kökü Arapça ; “taharet” yani Temizlenme dir. Bu kelimenin genel anlamda kullanıldığı yer, İnsanların “Ayetlerde yer aldığı şekliyle” “Ayakyolu” denilen, İnsan dışkı ve idrarının boşaltılması ile o yerlerin temizliği için kullanılır. Bu Ayetteki kelimede, “Mehbil” Rahim Yolundan çıkan ifrazat olarak yorumlarsak, bu bölgenin “taharetlenmesi” yani temizlenmesi anlamına gelir. Zaten Ayetin devamına baktığımızda; “inna(A)llâhe yuhibbu-ttevvâbîne veyuhibbu-lmutetahhirîn(e)” Şübhesiz ki Allah, çok tevbe edenleri sever, çok temizlenenleri de sever. Diyor.

                4 Nisâ Suresi 43. Ayet te; “…velâ cunuben illâ ‘âbirî sebîlin hattâ tagtesilû^(c)” “…ve yolda değilseniz su ile yıkanıncaya dek cünüpken.” Cümlesinde görüleceği üzere, Allah(c.c.) “Gusl” Yani vücudun tamamının yıkanmasını gerektiren olayı belirtip, farz (Emir) kılarken, 2 Bakara Suresi 222. Ayet ‘e ise “fe-izâ tetahherne” yani “taharet” Kullanılan bölgenin Temizlenmesi olarak belirtilmiştir.

 
               Genel olarak değerlendirdiğimizde Tefsir ve Meal yazarları bu ayeti maalesef kadınların aleyhine yazmışlardır. “Gusl” gerektiren bir olay olmamasına rağmen, Erkekler tarafından kadınlara “Bu halde (Hayzlı iken) oruç tutamazsın…” demişler, (*1) Onlarında işine gelmiş Allah(c.c.) farz kıldığı “Oruç” ibadetini; “Pislik hali, Hastalık hali…” şeklinde yorumlayarak, 2 Bakara Suresi 184 ve 185. Ayet’ler de yer alan “femen kâne minkum merîdan ev ‘alâ seferin fe’iddetun min eyyâmin u?ar(e)^(c)” …İçinizden biri hastalanır yahut yolda bulunursa orucunu yer, sonra başka günlerde, o yediği gün sayısınca oruç tutar. Cümlesinden yola çıkarak, “Oruç” ibadetini yerine getirmiyorlar.

Her ne hikmetse bir taraftan Kadınlara Cünüplü, kirli gibi davranıyorlar, (*2) diğer taraftan o kadının pişirdiklerini de afiyetle yiyor, (*3) yıkadığı malzemeleri de kullanıyorlar. Hatta yanlarında o haldeyken “Hac”a da (*4) götürüyorlar. O zaman kadın kirli olmuyor. Ama Erkekler konusunda rahatsızlık olduğunda, örneğin Prostat’dan dolayı akıntı, ya da Hemoroit’ten dolayı kanama olursa, Fetva açık “ Akıntılara karşı gerekli önlemi alırsan, Mâlikî Mezhepi’ni taklit edip, Namaz da kılarsın, Kur-anı” Kerim de okuyabilirsin…” diyorlar.

“Kur-an’ı Kerim” 4 Nisâ Suresi 44. Ayet de; “Elem tera ilâ-llezîne ûtû nasîben mine-lkitâbi yeşterûne-ddalâlete veyurîdûne en tadillû-ssebîl(e)” Görmez misin kendilerine kitaptan bir pay verilenleri? Sapıklığı satın alıyorlar ve sizi de yoldan saptırmak istiyorlar. Diyerek, hatalı yorum ve Meallerle, İnanan Müminleri ne hallere sokuyorlar. Allah(c.c.) “Kur-an’ı Kerim” de “Pisliği aklını kullanmayanların üzerine yağdırırım.” Diyor.

Allah Resulü Hz. Muhammed’in ve ondan sonraki dört halifenin (Hz. Ebûbekir, Hz. Ömer, Hz. Osman ve Hz. Ali) yaşadığı devirleri bir kenara bırakacak olursak;İslamiyet’in Doğduğu kutsal topraklar dışında, sonradan Müslüman olan topluluklarda ortaya çıkan ve “Kur-an’ı Kerim” in “Tefsir” ve “Meâli” ni kaleme alan çoğu İmam ve İlahiyatçılar, Yorumlarında “Kadınlar” ı hep ikinci plana atmışlardır. Hatta öyleleri de var ki, kendilerini “Şeyh” Tarikat lideri olarak empoze edip, “Haşa” Cennetin sorumlusu gibi; “Cennette kadınların hiçbir hükmü olmayacağı, Erkeklerin ise kendilerine has eşler ile ödüllendirileceğini…” iddia etmektedirler.

Onlara; 2 Bakara Suresi 39. Ayet’ i anlatmak lazım. “Vellezîne keferû vekezzebû bi-âyâtinâ ulâ-ike ashâbu-nnâr(i)^(s) hum fîhâ ?âlidûn(e)” 'İnkâr edip ayetlerimizi yalanlayanlar ise; onlar, ateşin halkıdırlar ve orada süresiz kalacaklardır. Başka söylenecek söz bulamıyorum.
........................................